Henryk Sienkiewicz był zasłużonym powieściopisarzem i wielkim człowiekiem. Był tym, który ukochał swój kraj ponad wszystko. Pokazywał, na kartach swych powieści historycznych, wielkość Polski i Polaków. Uczył patriotyzmu i miłości oraz szacunku do drugiego człowieka. Autor, wyróżnionej Literacką Nagrodą Nobla powieści "Quo vadis", będący naszym patronem jest wzorem godnym naśladowania dla uczniów naszej szkoły.
Henryk Sienkiewicz urodził się 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu. Pochodził ze zubożałej rodziny ziemiańskiej, osiadłej w Warszawie w 1855 r. Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie Henryk Sienkiewicz studiował prawo, filologię i historię w Szkole Głównej i na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów współpracował z "Przeglądem Tygodniowym". Henryk Sienkiewicz pracował jako reporter i felietonista w "Gazecie Polskiej" (1872-1887). Był współwłaścicielem dwutygodnika "Niwa" i redaktorem dziennika " Słowo". W latach 1876-1878 przebywał w Ameryce Północnej. W tym czasie stworzył kilka utworów nowelistycznych, np. "Szkice węglem" (1877). W marcu 1878 r. wrócił do Europy. Mieszkał w Londynie i Paryżu. W 1880 r. napisał opowiadanie "Za chlebem". Wielki sukces przyniosła Henrykowi Sienkiewiczowi opublikowana w 1884 r. powieść historyczna "Ogniem i mieczem". Od grudnia 1884 do września 1886 r. w dzienniku "Słowo" drukowano "Potop". W tym samym czasopiśmie publikowano również trzecią część Trylogii "Pan Wołodyjowski" (od maja 1887 do maja 1888). W 1888 r. Henryk Sienkiewicz odbył podróż do Hiszpanii, w 1890 r. udał się na wyprawę do Afryki.
W 1905 r. Henryk Sienkiewicz otrzymał nagrodę Nobla. Na dwudziestopięciolecie pracy twórczej dostał w darze od społeczeństwa majątek w Oblęgorku koło Kielc. Uniwersytet Jagielloński przyznał mu tytuł doktora honoris causa. Po wybuchu I wojny światowej Henryk Sienkiewicz wyjechał do Szwajcarii, gdzie organizował pomoc dla ofiar wojny w Polsce. Zmarł 15 listopada 1916 r. w Vevey w Szwajcarii. Po zakończeniu I Wojny Światowej sprowadzono zwłoki Sienkiewicza do ojczyzny i pochowano uroczyście w podziemiach katedry warszawskiej.
TWÓRCZOŚĆ HENRYKA SIENKIEWICZA
Nowele
1873 Humoreski z teki Worszyłły
1875 Stary sługa
1876 Hania
1877 Selim Mirza
1877 Szkice węglem
1880 Janko Muzykant
1880 Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela
1880 Niewola tatarska
1882 Bartek Zwycięzca
1882 Jamioł
Nowele amerykańskie:
1880 Za chlebem - na jej podstawie powstało libretto do opery Konstantego Gorskiego
1880 Orso
1882 Latarnik
1889 Sachem
1889 Wspomnienie z Maripozy
Powieści
1872 Na marne
Trylogia:
- Ogniem i mieczem (1884)
- Potop (1886)
- Pan Wołodyjowski (1888)
1891 Bez dogmatu
1894 Rodzina Połanieckich
1896 Quo vadis
1900 Krzyżacy
1906 Na polu chwały
1910 Wiry
1912 W pustyni i w puszczy
Adaptacje filmowe dzieł Henryka Sienkiewicza
Quo Vadis włoska ekranizacja, film niemy (1912)
Krwawa dola wg Szkiców węglem (1912)
Obrona Częstochowy (1913) wg Potopu
Na jasnym brzegu (1921)
Bartek zwycięzca (1923)
Quo vadis (1924) włoski film niemy
Janko Muzykant (1930)
Quo Vadis (1951)
Szkice węglem (1956)
Krzyżacy (1960)
Ogniem i mieczem (Col ferro e col fuoco) (1962) francusko-jugosłowiańsko-włoska ekranizacja Ogniem i mieczem
Komedia pomyłek (1967)
Pan Wołodyjowski (1968)
serial telewizyjny Przygody pana Michała (1969) wg filmu Pan Wołodyjowski z tego samego roku
film fabularny i serial telewizyjny W pustyni i w puszczy (1973)
Potop (1974)
Latarnik (1976)
Rodzina Połanieckich (1978)
Marynia (1983) wg Rodziny Połanieckich
Hania (1984)
Quo vadis (1985) włoski serial telewizyjny
film fabularny i serial telewizyjny Ogniem i mieczem (1999)
film fabularny i serial telewizyjny W pustyni i w puszczy (2001)
film fabularny Quo vadis (2001)
serial telewizyjny Quo vadis (2002)